آیا ریاضی نوکر فیزیکه؟

از اعداد شروع می کنیم که پایه ی استدلال و فهم ما هستند که از آن مفهوم دیگری به دست می آید که اهمیت به سزایی دارد: مفهوم اندازه گیری.
اندازه گرفتن یعنی مقایسه کردن.هرچند فقط اعدادی را می توان اندازه گیری کرد که بتوان آنها را مقایسه کرد. آیا می توان بی انتهایی فضا را اندازه گرفت ؟ نه به هیچ وجه. فضا بی نهایت است و بنابراین عنصری برای اندازه گرفتن ندارد. آیا ابدیت را می توان اندازه گرفت؟ به هیچ وجه. به زبان انسان زمان همیشه بی نهایت است و در محاسبه ی ابدیت چیزی بی دوام نمی تواند به عنوان واحد اندازه گیری به کار رود.

در بسیاری موارد می توان بعدی را که در دستگاه اندازه گیری ما صدق نمی کند کنار گذاشت و به جای آن بعد دیگری قرار داد که دقت بیشتری دارد و در دستگاه اندازه گیری ما صدق می کند. این جانشینی که برای ساده کردن عمل اندازه گیری است عنصر اصلی علمی را که ما ریاضیات می نامیم می سازد.

برای رسیدن به این هدف ریاضیات مطالعه ی رشته ای از اعداد می باشد که در آن خواص اعداد و تبدیل آن ها به یکدیگر مورد نظر است این رشته از ریاضیات را حساب می نامند. هنگامی که اعداد مطالعه شد می توان آن ها را برای محاسبه کردن ابعاد مختلف یا ابعاد مجهول به کار برد. البته در مورد ابعاد مجهول از فرمول ها و معادلات استفاده می کنند که از این طریق به جبر می رسیم.اندازه گیری هایی که ما از واقعیت انجام می دهیم به کمک مواد حقیقی یا نشانه ها نشان داده می شوند. در هر حالت این مواد یا نشانه ها به سه چیز نسبت داده می شوند: شکل اندازه و مکان. بنابراین مهم است که چنین مواردی را مطالعه کنیم و این هدف هندسه است.
همچنین ریاضیات به قوانینی که بر حرکت و نیروها حاکم است مربوط است. قوانینی که در علم تحسین برانگیزی به نام مکانیک ظاهر می شوند. همه ی شاخه های جالب ریاضیات در اختیار علمی قرار می گیرد که روح را صفا می دهد و انسان را به مرتبه ای عالی می رساند که همان علم نجوم است.
بعضی تصور می کنند که چهارچوب ریاضیات حساب جبر و هندسه چهارچوبی جدا هستند. این تصور کاملا نادرست است. آن ها همگی یک چهارچوب را می سازند و به یکدیگر بستگی دارند. هریک به دیگری کمک می کند و در بعضی موارد حتی به دیگری قابل تبدیل است.
ریاضیات که به آدمی می آموزد تا ساده و متواضع باشد مادر همه ی علوم و هنرهاست.

بر گرفته از کتاب مردی که می شمرد/مالبا تاهان